głuchy I
cichy, niezakłócony żadnym dźwiękiem, milczący, nie reagujący na coś
Czy jak czarownik gada z ziemią, która, głucha Dla mieszczan, mnóstwem głosów szepce mu do ucha (II). Porwali się z miejsc wszyscy, chwilę była głucha Cichość, aż Sędzia krzyknął (V) i powietrze stało Głuche, milczące, jakby z trwogi oniemiało (X).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Słuchem